Zij ( trilogie )

1.

Zij herinnert zich vroeger alsof ze er niet was
ze houdt van zwart, en niets verwachten
ze houdt van lucht die haar omgeeft,
van de geuren van de zee en het gras
en van het geluid van de wind
als van een stem uit de woestijn.

Ze houdt van ruimte
die haar van alles afscheidt
en van de niet in te schatten afstand.

Ze weet niets over de wereld
enkel dat het altijd regent,
niets - zeggende woorden -

en dat ze naar een schuilplaats zoekt.

*****************************************************************************
2.

Zoals altijd
als ze alleen was
leek er iets in haar te zwerven
misschien een droom die zij in leven hield
- die haar weerhield te sterven -

een hersenschim
die zich in haar had vastgebeten
onderhuidse gangen groef,
aan haar wortels zat te vreten

hij wist zich
diep in haar genesteld
woelde daar onzichtbaar rond

wist hoe ze zachter werd
ondanks de harde grond

*******************************************************************************

3.

Haar dromen,
ze zwerven en ze zweven
ze zwellen, ze zijn niet te tellen
en ze zijn overal

Ze leiden tot verval

Ooit zullen ze hun vleugels schroeien
ze zullen branden in de hel

dat weet zij wel

Vandaar dat zij,
- hun zielenhoeder -
er wel voor waken zal

jou te vragen
of jij
'God' bent

( want zij bemint je bovenal )

Janne©