Vanmorgen, toen ik in een oude fotodoos van mijn moeder keek, vond ik mooie blauwe speelkaarten. Drie boeren, een joker en een hartenkoning, verloren uit een spel. Ik weet niet hoe ze hier terechtkwamen. Heeft iemand ooit hun verdwijning opgemerkt ?
Wat gebeurde er met de andere kaarten ? Heeft iemand ze weggegooid ? Werden ze vijftig jaar geleden al begraven of verbrand ? Was de hartenkoningin erbij of zwerft die nog ergens rond ? Misschien ligt ze vergeten in een kast, in de portefeuille van een man die allang dood is. Verlangt ze nog altijd hartstochtelijk naar haar koning. Zou het niet fantastisch zijn om hen te herenigen ?
Op dit punt zijn de boeren niet meer belangrijk en ik besluit ze weg te gooien, twijfel nog over de joker. Wie vervangt hij hier in deze doos ? Neen, niet de koningin, dat zou helemaal te gek zijn. Maar nu ik eraan denk dat hij wellicht een vijand is van de koning moet hij verdwijnen.Ik mag er niet bij stilstaan hoe er hier gevochten werd. Het is gewoon harteloos om vijf mannen op te sluiten in een doos en dan nog voor minstens 50 jaar lang.
Nu we alleen zijn buig ik voor de koning en ik zeg : " De weg is vrij nu, Sire, ga haar maar zoeken"
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan maar ik weet heel zeker dat ik nog ergens een paard heb, in een oude speelgoeddoos. En ik zou de laatste roos uit de tuin kunnen afknippen...
Janne
Hou die laatste roos maar, Janne. Ze komt jou toe voor zulke prachtige gedichten.
BeantwoordenVerwijderenGroetje
Dankjewel Willy, ik twijfelde er ook al over :-)
BeantwoordenVerwijderenGroet-je !